author-img-block

Hallo, I'm

Stephanie Freij

Self–taught, constantly learning and exploring

I exist to inspire and motivate creativity, non-conformity, whimsy, intense curiosity, do-it-yourself mentality and everyday eccentricity in everybody. Thanks to my health issues my career as a teacher ended straight away. But my mind was still hungry for knowledge. So that’s why I’m self–taught, constantly learning and exploring the world of art, writing, illustrating and webdesign nowadays. Just for fun! To achieve the goal of making the world a better place I trust in people, emotions, humanity, latest technology and intuition.

Katalysator voor groei en verandering

Ik ben woonachtig in Tilburg. Momenteel ben ik de drijvende kracht achter de projecten: 'Festina Lente' en 'Tussen Nu En Niets'. Ik was voorheen werkzaam als fulltime docent Maatschappijleer, docent Levensbeschouwing, docent Informatica en Mentor van VMBO klas3 in het Voortgezet Onderwijs.

Ik heb een aangeboren zeldzame spierziekte en heb daarnaast Attention Deficit Disorder). Dat alles is echter geen probleem voor het hebben van een inspirerend of succesvol leven. Sterker nog, het helpt mij juist om creatief, innovatief en fantasierijk te zijn.

Schrijven is voor mij een constante zoektocht. Een proces van voortdurend verleggen van grenzen, waarbij ik elke keer word genoodzaakt het pas verworvene weer los te laten, om met de laatst opgedane ervaringen mijn pad te vervolgen. Hierin zijn parallellen te trekken naar mijn eigen leven: behoefte aan ritme en structuur, maar niet in een keurslijf willen zitten en behoefte aan vrijheid, ontdekken en creëren.
author-img-block

Hallo, I'm

Stephanie Freij

Wheelchair-user, Coffee Lover & Intellectual Curiosity

Ik word ontzettend diep blij van het schrijven van een boek, zelfs als ik de goorste ellende heb zitten opschrijven. Hoe de dag ook moge beginnen, het moment dat er een bladzij of twee, drie op papier staan waarvan ik denk dat ik er morgen nog mee kan leven, dan zit er meer zuurstof in de dag. En die andere uren kan ik bezig zijn met rondkijken, tot het diepste spreken met mensen, en kunst beleven. Komaan, hoeveel beter kan het leven worden, zeg? Enfin, dat is mijn bescheiden mening. Op dit moment. Misschien denk ik er volgend jaar anders over. En dan kom ik af met nieuw werk.

PRENTBOEK VAN JE LEVEN

Het is natuurlijk zo dat alles wat je schrijft, walgelijk persoonlijk is. De grondlaag is immers van mij. Alle kwesties waarvan ik wakker lig, de morele dilemma's, de essentiële vraagstukken, het soort menselijke relaties die maar niet willen lukken, en alle variaties op dat thema. Dat is de visie waarin ik graag wil geloven. Dat zijn de dingen die me woest maken, week en wankel, en waar ik dus over schrijf.

Het is belangrijk dat je een repertoire bijeen schrijft, over elk hoofdstuk in je leven, over hoe je op dat moment in het leven staat en over de dingen denkt, zodat je later kan terugkijken naar een soort prentboek van je leven.

Ik vertrek in mijn werk vanuit mijn eigen persoonlijk verhaal, vanuit mijn eigen hordes die ik moet nemen op dit moment, maar eigenlijk doet dat er niet toe. Loslaten is niet opgeven of onverschillig worden. Loslaten is ruimte geven aan de waarheid. Ik weet zeker dat iedereen op een bepaald moment in zijn of haar leven wel voor keuzes komt te staan waarin men moet loslaten en zich daarin herkent. Dus in die zin is mijn werk universeel.

Mijn ervaringen, belangen en interesses komen altijd samen met als rode draad: onuitputtelijke verlangen om te begrijpen. Met mijn artistieke inslag en een hart om mensen te dienen, evenals een positieve houding, haal ik graag het beste uit mijzelf.

Ik geloof dat ieder individu hèt verschil kan maken en legt daarom de focus op de kleinste details. Ik ben empathisch, enthousiast en betrokken. Ik streef ernaar om oplossingen te creëren voor elke uitdaging en inspireer anderen om hetzelfde te doen. Ik ben niet bang voor kritiek, omdat ik dat juist zie als een katalysator voor groei en verandering.

Skills and Expertise

Social Studies 89 / 100
Copywriting 78 / 100
Poetic Writing 92 / 100
Essay Writing 65 / 100
Webdesign Wordpress 76 / 100
Art / Abstract Painting / Ilustrating 79 / 100

ZUURSTOF IN DE DAG

Ik hoop echt dat de lezer gelukkig zal zijn met mijn werk. Dat hoop ik echt. Het biedt wellicht een uitweg, en troost. Ik word er zelf alleszins heel gelukkig van. Het is af en toe verrassend confronterend, stevig en vrolijk, daar tegenover staat dan de melangoliek , dat is de perfecte mix. De lichtheid en zwaarte heffen elkaar op.

Ik word ontzettend diep blij van het schrijven van een boek, zelfs als ik de goorste ellende heb zitten opschrijven. Hoe de dag ook moge beginnen, het moment dat er een bladzij of twee, drie op papier staan waarvan ik denk dat ik er morgen nog mee kan leven, dan zit er meer zuurstof in de dag. En die andere uren kan ik bezig zijn met rondkijken, tot het diepste spreken met mensen, en kunst beleven. Komaan, hoeveel beter kan het leven worden, zeg? Enfin, dat is mijn bescheiden mening. Op dit moment. Misschien denk ik er volgend jaar anders over. En dan kom ik af met nieuw werk.

ONDER HET TAPIJT

Natuurlijk moet je continu dicht bij je eigen verlangen en dromen blijven, maar wat als iedereen dat doet, waar vinden we elkaar dan nog? Hoe mooi zou het zijn dat we af en toe ook de ruimte laten aan elkaar om rond te dwalen, om dingen uit te zoeken, om het even niet te weten? Het zijn net de moeilijke momenten die de verbinding tussen mensen dieper maken, en daar verlangen we toch allemaal naar?

Ik denk ook dat de moeilijke punten binnen relaties met de anderen, je vooral iets over jezelf vertellen. Je kan daarvan vluchten, je kan de confrontatie met jezelf uit de weg gaan, maar vroeg of laat kom je volgens mij weer op hetzelfde punt. En het is aan jou wat je ermee doet.

Kijk naar de dingen die je bang maken. We hebben allemaal de neiging - en ik spreek uit ervaring want ik heb het zelf jaren gedaan - om weg te kijken van de moeilijke dingen. Mensen vegen veel onder het tapijt, ze willen niet graag moeilijk doen, mensen moeten altijd vrolijk zijn. Alsof verdriet onsexy zou zijn. Als je kunt begrijpen waarom je bent geworden wie je bent geworden, en dat kunt vastpakken, dan kun je allerlei dingen veranderen.

Ik heb zelf ook onder dat tapijt moeten kijken om te zien wat eronder geveegd was. We zijn maar zeker van dit ene leven, dus ik vind het zo jammer dat zo veel mensen dat aan zich laten voorbijgaan. Het leven is veel te kort om niet intens te beleven.

3684

Cups Of Coffee

8

Finished Projects

56

Happy People

1983

Birthyear

Latest Work

A collection of the projects that I’ve worked on. Last updated may 8, 2017.